Στα 13 μου θυμάμαι είχα θυμώσει πολύ με την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου. Ήταν 1994 και όλοι οι Έλληνες ζούσαν και ανέπνεαν περιμένοντας τις εμφανίσεις των διεθνών του Αλκέτα Παναγούλια στο Παγκόσμιο Κύπελλο στις Η.Π.Α. Πρώτη εμφάνιση σε Μουντιάλ για εμάς και η πρωτιά στον προκριματικό όμιλο μας γέμιζε ενθουσιασμό και ελπίδα. Ο Γιάννης Πάριος τραγουδούσε "Γεια σου Ελλάδα, ποιος Θεός δε ζήλεψε τα θαύματά σου" και οι έμποροι έκαναν χρυσές δουλειές πουλώντας αναμνηστικά, από μπλουζάκια μέχρι μπρατσάκια-σωσίβια για την παραλία, με τη μασκώτ της Εθνικής, την Πηνελόπη την αλεπού. Αλλά στα γήπεδα η απογοήτευση ήταν μεγάλη. Η Εθνική Ελλάδας ταπεινώθηκε αρπάζοντας 10 γκολ σε 3 ματς. Και οι ποδοσφαιριστές και ο προπονητής από Καραϊσκάκηδες και λεβέντες μετατράπηκαν σε παλτά και κρέατα, όπως σε εκείνη την αγαπημένη ελληνική ταινία όπου ο Αλέκος Σακελλάριος ως οπαδός στο γήπεδο ξηλώνει το πουλόβερ του αλλάζοντας σε κάθε φάση την άποψή του για τους ποδοσφαιριστές. Στο κλίμα της συνολικής απαξίωσης της ομάδας συνέβαλαν αποφασιστικά τα ΜΜΕ που μεταξύ άλλων κατήγγειλαν προπονητή και διεθνείς για σεξουαλικά όργια που εξάντλησαν την ομάδα πριν τους αγώνες.
Στα 13 μου δε με ενδιέφερε τίποτα περισσότερο από το ποδόσφαιρο. Οι καταγγελίες για το ροζ σκάνδαλο της Εθνικής στην Αμερική με είχαν εξοργίσει. Πώς ήταν δυνατόν κάποιοι να έβαλαν το σεξ πάνω από το ποδόσφαιρο; Εμένα καθόλου δε μ' ενδιέφερε το σεξ. Ούτε καν να πιάσω το χέρι καμιάς συμμαθήτριας δεν είχα σκεφτεί και αν κανένας εκνευριστικός θείος με ρωτούσε αν είχα καμιά γκομενίτσα για να σπάσει πλάκα, εγώ κοκκίνιζα και έφευγα.
Εκείνο το καλοκαίρι του ’94 η μικρή Σωτηρία μετρούσε μόλις λίγους μήνες ζωής. Στα 13 της σήμερα η μικρή Σωτηρία από το τμήμα Β5 ενός γυμνασίου του Παλαιού Φαλήρου αποφάσισε να δώσει σε κάποιον συνομήλικο συμμαθητή της αυτό που κάποτε χαρακτηριζόταν "ό,τι πολυτιμότερο έχει μια γυναίκα". Οι δυο νεαροί έκαναν έρωτα σε κάποιο σπίτι. Όμως, δεν ήταν μόνοι εκεί. Τριγύρω τους συμμαθητές τους βιντεοσκοπούσαν κάθε στιγμή της ερωτικής πράξης με κάποιο κινητό τηλέφωνο προηγμένης τεχνολογίας. Δεν επρόκειτο για κρυφή κάμερα, η live βιντεοσκόπηση είχε συμφωνηθεί εξαρχής και οι 2 πρωταγωνιστές έπαιζαν με την κάμερα ως πορνοστάρ σε home made sex movie.
Την επόμενη μέρα το bluetooth και οι υπέρυθρες ακτίνες είχαν δουλέψει τέλεια. Το βίντεο με τις ερωτικές σκηνές των δύο δεκατριάχρονων έπαιζε στα κινητά όλων των παιδιών του σχολείου. Χρειάστηκαν μόνο λίγες σχολικές ώρες για να φτάσει και στα κινητά των καθηγητών. Το σχολείο και η μικρή κοινωνία συγκλονίστηκαν, οι σοφοί συνεδρίασαν άμεσα και αποφάσισαν την οριστική αποβολή της μικρής Σωτηρίας από το σχολείο…
Το διαβόητο βίντεο κυκλοφορεί ήδη σε site στο Διαδίκτυο και πιθανότατα θα γίνει πηγή έμπνευσης και για άλλους μαθητές που δε θα θέλουν να μείνουν πίσω από τα trend της εποχής. Πόσο έχουν αλλάξει τα παιδιά το 2007…
Το μόνο ενθαρρυντικό που βρίσκω στην ιστορία είναι ότι πλέον δεν υπάρχει αμφιβολία πως τα παιδιά μαθαίνουν πολύ νωρίς τις νέες τεχνολογίες. Η τεχνολογία προχωράει, προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες και κανείς δεν μπορεί να ανακόψει αυτή την εξέλιξη. Είναι συνεπώς μαλακία να δαιμονοποιήσει κανείς την τεχνολογία και μάλιστα με περιοριστικά μέτρα, όπως κάποτε κάποιοι είχαν απαγορεύσει τη λειτουργία των internet cafe ή πρόσφατα οι γκουρού του υπουργείου Παιδείας απαγόρευσαν τα κινητά στα σχολεία.
Ναι, με σοκάρει η άνεση των 13χρονων με το σεξ σήμερα, αναρωτιέμαι πώς η περίοδος της αθωότητας εξελίχθηκε σε υστερία για σεξ και πορνό. Φοβάμαι ότι αύριο ενδέχεται να γίνω γονιός ενός παιδιού που θα εμπλακεί σε μια αντίστοιχη ιστορία.
Σήμερα οι Έλληνες μαθητές και τα ουκ ολίγα βίντεο με τις σεξουαλικές τους επιδόσεις που κυκλοφορούν καταδεικνύουν ότι αυτοί οι νέοι δεν αρκούνται στο να βλέπουν λίγη τσόντα στα κρυφά αλλά θέλουν να πρωταγωνιστήσουν σε αυτό που άλλοτε απλά έβλεπαν και τους άρεσε. Βιάζονται να μεγαλώσουν οι σημερινοί 13χρονοι και κλείνουν με θράσος το μάτι στη βαθιά πουριτανική ελληνική κοινωνία. Οδηγούνται, από αντίδραση ίσως, σε μια ακρότητα που τους στερεί πολλά από μια ωραία περίοδο της ζωής τους και θα στιγματίσει αρνητικά την ψυχολογία τους στο μέλλον.
Απ' την άλλη, ο κόσμος των μεγάλων, γονείς, παιδαγωγοί, Πολιτεία, Εκκλησία, ΜΜΕ αρνούνται ν’ αναλάβουν την ευθύνη για την αποτυχία τους να διδάξουν στους νέους τη ορθολογική χρήση των απεριόριστων εφαρμογών των νέων τεχνολογιών. Αλλά και την αποτυχία τους να οδηγήσουν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα τους εφήβους στη σεξουαλική ζωή χωρίς κόμπλεξ, ντροπές και παραμύθια για πελαργούς που φέρνουν τα μωρά. Οι μεγάλοι παραμένουν φοβικοί απέναντι σε καθετί καινούριο και πουριτανοί σχετικά με το σεξ. Και γι’ αυτό τιμωρούν αυστηρά τα παιδιά σε κάθε τέτοια περίπτωση. Παραδόξως, στη συγκεκριμένη υπόθεση τιμώρησαν επιλεκτικά μόνο την κοπέλα, συντηρώντας το στερεότυπο για αγόρια που κάνουν περήφανους τους πατεράδες τους και ξεδιάντροπα πρόστυχα κορίτσια που κανονικά θα έπρεπε να είναι κλεισμένα σπίτια τους σαν τη Μαρία την Άσχημη.
Στα 13 μου δε με ενδιέφερε τίποτα περισσότερο από το ποδόσφαιρο. Οι καταγγελίες για το ροζ σκάνδαλο της Εθνικής στην Αμερική με είχαν εξοργίσει. Πώς ήταν δυνατόν κάποιοι να έβαλαν το σεξ πάνω από το ποδόσφαιρο; Εμένα καθόλου δε μ' ενδιέφερε το σεξ. Ούτε καν να πιάσω το χέρι καμιάς συμμαθήτριας δεν είχα σκεφτεί και αν κανένας εκνευριστικός θείος με ρωτούσε αν είχα καμιά γκομενίτσα για να σπάσει πλάκα, εγώ κοκκίνιζα και έφευγα.
Εκείνο το καλοκαίρι του ’94 η μικρή Σωτηρία μετρούσε μόλις λίγους μήνες ζωής. Στα 13 της σήμερα η μικρή Σωτηρία από το τμήμα Β5 ενός γυμνασίου του Παλαιού Φαλήρου αποφάσισε να δώσει σε κάποιον συνομήλικο συμμαθητή της αυτό που κάποτε χαρακτηριζόταν "ό,τι πολυτιμότερο έχει μια γυναίκα". Οι δυο νεαροί έκαναν έρωτα σε κάποιο σπίτι. Όμως, δεν ήταν μόνοι εκεί. Τριγύρω τους συμμαθητές τους βιντεοσκοπούσαν κάθε στιγμή της ερωτικής πράξης με κάποιο κινητό τηλέφωνο προηγμένης τεχνολογίας. Δεν επρόκειτο για κρυφή κάμερα, η live βιντεοσκόπηση είχε συμφωνηθεί εξαρχής και οι 2 πρωταγωνιστές έπαιζαν με την κάμερα ως πορνοστάρ σε home made sex movie.
Την επόμενη μέρα το bluetooth και οι υπέρυθρες ακτίνες είχαν δουλέψει τέλεια. Το βίντεο με τις ερωτικές σκηνές των δύο δεκατριάχρονων έπαιζε στα κινητά όλων των παιδιών του σχολείου. Χρειάστηκαν μόνο λίγες σχολικές ώρες για να φτάσει και στα κινητά των καθηγητών. Το σχολείο και η μικρή κοινωνία συγκλονίστηκαν, οι σοφοί συνεδρίασαν άμεσα και αποφάσισαν την οριστική αποβολή της μικρής Σωτηρίας από το σχολείο…
Το διαβόητο βίντεο κυκλοφορεί ήδη σε site στο Διαδίκτυο και πιθανότατα θα γίνει πηγή έμπνευσης και για άλλους μαθητές που δε θα θέλουν να μείνουν πίσω από τα trend της εποχής. Πόσο έχουν αλλάξει τα παιδιά το 2007…
Το μόνο ενθαρρυντικό που βρίσκω στην ιστορία είναι ότι πλέον δεν υπάρχει αμφιβολία πως τα παιδιά μαθαίνουν πολύ νωρίς τις νέες τεχνολογίες. Η τεχνολογία προχωράει, προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες και κανείς δεν μπορεί να ανακόψει αυτή την εξέλιξη. Είναι συνεπώς μαλακία να δαιμονοποιήσει κανείς την τεχνολογία και μάλιστα με περιοριστικά μέτρα, όπως κάποτε κάποιοι είχαν απαγορεύσει τη λειτουργία των internet cafe ή πρόσφατα οι γκουρού του υπουργείου Παιδείας απαγόρευσαν τα κινητά στα σχολεία.
Ναι, με σοκάρει η άνεση των 13χρονων με το σεξ σήμερα, αναρωτιέμαι πώς η περίοδος της αθωότητας εξελίχθηκε σε υστερία για σεξ και πορνό. Φοβάμαι ότι αύριο ενδέχεται να γίνω γονιός ενός παιδιού που θα εμπλακεί σε μια αντίστοιχη ιστορία.
Σήμερα οι Έλληνες μαθητές και τα ουκ ολίγα βίντεο με τις σεξουαλικές τους επιδόσεις που κυκλοφορούν καταδεικνύουν ότι αυτοί οι νέοι δεν αρκούνται στο να βλέπουν λίγη τσόντα στα κρυφά αλλά θέλουν να πρωταγωνιστήσουν σε αυτό που άλλοτε απλά έβλεπαν και τους άρεσε. Βιάζονται να μεγαλώσουν οι σημερινοί 13χρονοι και κλείνουν με θράσος το μάτι στη βαθιά πουριτανική ελληνική κοινωνία. Οδηγούνται, από αντίδραση ίσως, σε μια ακρότητα που τους στερεί πολλά από μια ωραία περίοδο της ζωής τους και θα στιγματίσει αρνητικά την ψυχολογία τους στο μέλλον.
Απ' την άλλη, ο κόσμος των μεγάλων, γονείς, παιδαγωγοί, Πολιτεία, Εκκλησία, ΜΜΕ αρνούνται ν’ αναλάβουν την ευθύνη για την αποτυχία τους να διδάξουν στους νέους τη ορθολογική χρήση των απεριόριστων εφαρμογών των νέων τεχνολογιών. Αλλά και την αποτυχία τους να οδηγήσουν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα τους εφήβους στη σεξουαλική ζωή χωρίς κόμπλεξ, ντροπές και παραμύθια για πελαργούς που φέρνουν τα μωρά. Οι μεγάλοι παραμένουν φοβικοί απέναντι σε καθετί καινούριο και πουριτανοί σχετικά με το σεξ. Και γι’ αυτό τιμωρούν αυστηρά τα παιδιά σε κάθε τέτοια περίπτωση. Παραδόξως, στη συγκεκριμένη υπόθεση τιμώρησαν επιλεκτικά μόνο την κοπέλα, συντηρώντας το στερεότυπο για αγόρια που κάνουν περήφανους τους πατεράδες τους και ξεδιάντροπα πρόστυχα κορίτσια που κανονικά θα έπρεπε να είναι κλεισμένα σπίτια τους σαν τη Μαρία την Άσχημη.
Η αμερικάνικη ταινία “Thirteen” προσφέρεται για προβληματισμό και παραδειγματισμό.
1 σχόλιο:
Όταν ήμουν 13, το 1999 δηλαδή, ήμουν β' Γυμνασίου.. Τώρα είμαι 4ο έτος να φανταστείς.. Και τότε υπήρχαν τέτοια, και πιστεύω και πως παλιότερα υπήρχαν.. Απλώς δεν γίνονταν τόσο γνωστά.. Δεν υπήρχε μέσο διάδοσης.. Ή τουλάχιστον, δεν ήταν τόσο γνωστά, όπως τα κινητά, το internet κλπ κλπ..
Θυμάμαι, είχα και κινητό, και Internet και όλα αυτά γίνονταν.. Όχι σε τέτοιο βαθμό πάντως.. Η ταινία αυτή πάντως μου είχε φανεί παρατραβηγμένη όταν την είχα δει, πριν μερικά χρόνια (2-3 νομίζω!)
Δημοσίευση σχολίου