Τρία χρόνια μετά…
…η Ελλάδα έχει εξελιχθεί στο μεγαλύτερο κομπάρσο στη διεθνή πολιτική και διπλωματία. Ξαναγίναμε «έθνος ανάδελφο» που βλέπει μόνο εχθρούς παντού γύρω του στη Βαλκανική. Οι ιστορικές ευκαιρίες για επίλυση του Κυπριακού εγκαταλείφθηκαν. Η σοβαρή προσπάθεια προσέγγισης με την Τουρκία έγινε κουμπαριά για τα πανηγύρια και οι γείτονες πετυχαίνουν την αδρανοποίηση της ελληνικής κυριαρχίας στον Αϊ-Στράτη και την αναστολή της οικονομικής εκμετάλλευσης από την Ελλάδα ζωνών του Αιγαίου.
…στις Ένοπλες Δυνάμεις οι απότομες αλλαγές σε όλες τις θέσεις ευθύνης οδήγησε σε τραγικούς χειρισμούς που κόστισαν ανθρώπινες ζωές. Αγοράσαμε F-16 που δεν πετάνε με απευθείας ανάθεση. Δεν έγινε ούτε ένα βήμα για τη μείωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων προς όφελος των κοινωνικών δαπανών. Σοβαρές υποθέσεις όπως η έρευνα για την πτώση του Σινούκ ανατέθηκαν σε γαλάζια παιδιά με γαλάζια στρινγκ για να μην αποδοθούν ποτέ οι ευθύνες εκεί που πρέπει. Η υπόσχεση για εξάμηνη θητεία όχι μόνο αποδείχτηκε κοροϊδία αλλά εγκαταλείφθηκε κάθε σχέδιο για δημιουργία ευέλικτου αποτελεσματικού επαγγελματικού στρατού που θα οδηγούσε σε μείωση θητείας. Αντίθετα, προτείνεται σήμερα η υποχρεωτική στράτευση μετά το λύκειο για να μειώσει ακόμη περισσότερο το δικαίωμα των νέων ν’ αποφασίσουν τι θα κάνουν στη ζωή τους… «Ημέτεροι» φαντάροι τρεις φορές περισσότεροι απ’ όσους πραγματικά χρειάζονται υπηρετούν τη θητεία τους στην καρδιά της Αθήνας ή βολεύονται σε Αεροπορία και Ναυτικό, την ώρα που υπουργοί μυξοκλαίγονται ότι η δύναμη του στρατού ξηράς δεν επαρκεί για τη φύλαξη των συνόρων. Χωρίς καμιά λογική εξήγηση, οι σοφοί του Επιτελείου Στρατού αποφασίζουν οι δίωρες σκοπιές να μετατραπούν σε εξαντλητικές τρίωρες τιμωρώντας όλους τους νέους Έλληνες στρατιώτες που δεν προέβλεψαν να έχουν «βύσμα»…
…στη Δημόσια Τάξη επανήλθαμε στην κουβέντα για το δικαίωμα του αστυνομικού να δέρνει τον κόσμο. Παρά το ξύλο, η δημόσια ασφάλεια διασαλεύεται, το αίσθημα φόβου των πολιτών αυξάνεται και η αστυνομία εμφανίζεται ανίκανη. Τα κέντρα Αθήνας και Θεσσαλονίκης μετατρέπονται σε πεδίο πολέμου, αλλά η κυβέρνηση επιμένει «να μη βλέπει κυβερνητικές ευθύνες» για την εξέλιξη λες και αυτό είναι κάτι φυσιολογικό να συμβαίνει ή λες και μια κυβέρνηση οφείλει να στέκεται αμήχανη, αμέτοχη και ανεύθυνη σε ό,τι συμβαίνει. Κι ας συμβαίνει με δική της ευθύνη. Η κοινωνική ειρήνη αποτελεί παρελθόν, ενώ η κυβέρνηση δια στόματος του αρμόδιου υπουργού αλλά και του ίδιου του Πρωθυπουργού κλείνει ψηφοθηρικά το μάτι σε ακραίες και αντιδραστικές αντιλήψεις που όλο και πιο ανησυχητικά κερδίζουν έδαφος στην κοινωνία. Η τρομοκρατία επανήλθε και πλήττει την εικόνα της χώρας. Οι ευθύνες για την υπόθεση των υποκλοπών έγιναν γαργάρα. Η ΝΔ του μεσαίου χώρου επανιδρύει την αγροφυλακή υπενθυμίζοντας πως η παλιά ΕΡΕ δεν ξεχνά όσους τη στήριξαν.
…στην οικονομία ποτέ ξανά δεν υπήρξε τέτοια αναδιανομή από τους φτωχούς προς τους πλούσιους. Η φορολογική μεταρρύθμιση εξισώνει τις υποχρεώσεις δυνατών και αδυνάτων. Η προεκλογική υπόσχεση για εξάλειψη των έμμεσων φόρων ερμηνεύτηκε με την αύξηση του ΦΠΑ σε 19% και την επιβολή ενός παράφορα άδικου φόρου κινητής τηλεφωνίας 2, 5, 10 ή 20 ευρώ ανά λογαριασμό. Όλο και περισσότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο αδυνατώντας ν’ αντισταθούν στην ευνοϊκή πολιτική που παραχωρεί τα πάντα στις μεγάλες πολυεθνικές. Η απογραφή έγινε για να εξυπηρετήσει μικροκομματικές σκοπιμότητες στο εσωτερικό, μας ξεφτίλισε διεθνώς και έβαλε την οικονομία σε επιτήρηση. Με βάση την απογραφή ασκείται η πιο σκληρή πολιτική λιτότητας για τους ασθενέστερους. Οι τραπεζοϋπάλληλοι χαρακτηρίστηκαν «ρετιρέ» και οι λιμενεργάτες «αριστοκράτες», την ώρα που χαρίζονται τα πάντα σε «ημέτερους» φίλους τραπεζίτες, βιομηχάνους και εφοπλιστές. Μισθοί και συντάξεις πάγωσαν, η προσπάθεια για οικονομική σύγκλιση με την Ε.Ε. φαντάζει μακρινό όνειρο. Καταργήθηκε σκανδαλωδώς η φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας καθώς και της τεράστιας εκκλησιαστικής περιουσίας, αλλά ο υπουργός διατρανώνει ότι η οικονομία δεν αντέχει παροχές για όσους πραγματικά τις έχουν ανάγκη για να επιβιώσουν. Και ξαφνικά αναθεωρείται το ΑΕΠ, μας λένε ότι γίναμε κατά 25% πλουσιότεροι και ως εκ τούτου θα κληθούμε να επιστρέψουμε πολλά ευρώ στη Ε.Ε. Με την αξία μας και τη βλακεία μας αποσπούμε το γέλιο και την ειρωνεία των ξένων αναλυτών και μια περίοπτη θέση στη λίστα με τις οικονομικές γκάφες της χρονιάς του CNN. Οι τιμές των προϊόντων ξεσαλώνουν, παρά τις προεκλογικές φανφάρες για καταπολέμηση της ακρίβειας. Οι έλεγχοι στην αγορά σταμάτησαν, και, αντί ανταγωνισμού προς όφελος των καταναλωτών, τα καρτέλ δρουν ανεξέλεγκτα. Η κυβέρνηση ούτε σε μία περίπτωση δεν κατάφερε να συγκρατήσει την τιμή του πετρελαίου, ενώ σε παγκόσμια πρωτοτυπία όταν η τιμή του πετρελαίου διεθνώς έπεφτε στην Ελλάδα παρέμενε σταθερή. Κι όμως, τα υπέρογκα ποσά που μπήκαν στο κρατικό ταμείο από την αύξηση των τιμών του πετρελαίου δεν αρκούσαν για να δοθεί το επίδομα θέρμανσης. Ούτε φυσικά για να δοθούν όσα προεκλογικά είχαν υποσχεθεί στις τρίτεκνες οικογένειες. Οι διαβόητοι «νταβατζήδες» του Μπαϊρακτάρη χωνεύτηκαν γρήγορα. Τα διαπλεκόμενα συμφέροντα όχι μόνο δεν καταπολεμήθηκαν, αλλά τους χαρίζονται δάση και γιαλοί με τη συνταγματική αναθεώρηση του άρθρου 24, τους χαρίζεται το κόστος του εκσυγχρονισμού των πλοίων των ακτοπλοϊκών γραμμών σε βάρος της ασφάλειας των επιβατών αλλά και το κόστος του εκσυγχρονισμού των εμπορικών πλοίων με οδυνηρές συνέπειες για τα συμφέροντα της ελληνικής ναυτιλίας. Στα Μ.Μ.Ε. ο «βασικός μέτοχος» αποσύρθηκε με σκυμμένο κεφάλι και αντ’ αυτού η κυβέρνηση φρόντισε να πάρει με το μέρος της όλα τα τοπικά μέσα αλλά και μεγάλη μερίδα των μεγάλων καναλιών, ραδιοφώνων και εφημερίδων διανέμοντας τους δημόσιο χρήμα. Για τους αγρότες η ΝΔ έταζε «όλα τα κιλά όλα τα λεφτά», αλλά τίποτα δεν έκανε για να τους προετοιμάσει για τα νέα δεδομένα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και τώρα δικαιολογημένα λούζεται τις αντιδράσεις ακόμα και των δικών της αγροτοσυνδικαλιστών.
…στη Δημόσια Διοίκηση η επανίδρυση του Κράτους φόρεσε γαλάζια γραβάτα και διέλυσε όση αξιοκρατία είχε με κόπο κατακτηθεί τα προηγούμενα χρόνια. Ο ΑΣΕΠ καταργήθηκε στην πράξη τη στιγμή που θεσμοθετήθηκε η αστεία συνέντευξη. Όχι μόνο δε μονιμοποιήθηκαν οι 250.000 συμβασιούχοι, αλλά οι ίδιοι και οι οικογένειές τους έζησαν την πιο στυγνή περίοδο πολιτικής εκμετάλλευσης και ομηρίας στη ζωή τους. Όλος ο δημόσιος τομέας διαβρώθηκε από ανελίξεις γαλάζιων στελεχών και αναξιοκρατικές προσλήψεις γαλάζιων παιδιών. Οδεύοντας προς τις επόμενες εκλογές τακτοποιούνται σταδιακά όλες οι εκκρεμότητες πρόσληψης στο Δημόσιο «δικών τους παιδιών». Τίποτα δε βελτιώθηκε στην αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας, η εξυπηρέτηση του πολίτη απαξιώθηκε με την υποχρηματόδοτηση των σχετικών κέντρων, ο δημόσιος τομέας διογκώθηκε παρά τις αντίθετες εξαγγελίες, ενώ η περιβόητη μεταρρύθμιση στις δημόσιες υπηρεσίες εξαντλήθηκε σε πρόχειρες προτάσεις για το ωράριο και παραπέμφθηκε στις καλένδες μπροστά στο φόβο του πολιτικού κόστους. Ούτε λόγος για αποκέντρωση. Η ΝΔ περιόρισε τις παρεμβάσεις της σχετικά με την αποκέντρωση ονομάζοντας πάλι Δήμους κάτι χωριά που διαμαρτύρονταν για τη συνένωσή τους με άλλα χωριά με τον Καποδίστρια. Αντιλαμβανόμενη με το δικό της τρόπο τη δημοκρατία, η ΝΔ ερμήνευσε όπως ήθελε τον εκλογικό νόμο για να γίνει βουλευτής ο θείος Καραμανλής, ενώ άλλαξε τον εκλογικό νόμο για την Αυτοδιοίκηση με αποκλειστικό γνώμονα να σταματήσουν οι κεντροαριστεροί συνασπισμοί να της κερδίζουν Δήμους και Νομαρχίες. Βουλευτές της δε δίστασαν μέσα στη Βουλή να ψηφίσουν σε επιτροπές για την αναθεώρηση του Συντάγματος που δεν ήταν μέλη, ώστε να μη χαθεί η κυβερνητική πλειοψηφία.
…η κοινωνική πολιτική συνιστά άλλη μια παταγώδη αποτυχία της κυβέρνησης. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας «τελείωσε» κατά δήλωση του αρμόδιου υπουργού. Η κατάργηση της λίστας φαρμάκων εξυπηρέτησε τις φαρμακοβιομηχανίες σε βάρος των ασφαλισμένων. Το πρόγραμμα για φροντίδα και βοήθεια στο σπίτι δεν προχωρά. Όλο και περισσότερο στην Ελλάδα οι ασφαλισμένοι και οι φορολογούμενοι πληρώνουν πολλά για την υγεία στο Κράτος, αλλά αναγκάζονται να πληρώνουν ακόμη περισσότερα σε ιδιώτες. Τα ίδια και για την Παιδεία. Σύμφωνα με τα στοιχεία των τελευταίων προϋπολογισμών οι δαπάνες για την παιδεία μειώθηκαν. Πρόχειρα και περιστασιακά μέτρα και ο έλεγχος των βιβλίων των θρησκευτικών από την Ιερά Σύνοδο δεν αποτελούν εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Οι υπολογιστές στα σχολεία δεν έφτασαν ποτέ, τα ολοήμερα σχολεία απαξιώθηκαν, η ενισχυτική διδασκαλία διακόπηκε. Οι απεργίες των δασκάλων, οι καταλήψεις σε γυμνάσια και λύκεια, ο αναβρασμός και η αναστάτωση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι επί μήνες κλειστές σχολές έχουν οδηγήσει σε τέλμα τη διαδικασία της γνώσης και η κυβέρνηση φαίνεται ανίκανη να βγάλει την κατάσταση από την κρίση.
Τα τρία χρόνια κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ξεκίνησαν με μια μακρά περίοδο απραξίας κατά την οποία επικρατούσε η αντίληψη ότι ο τόπος χρειάζεται ηρεμία. Η μη δράση της στο σχέδιο Ανάν και η αποδοχή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας χωρίς να αξιοποιηθούν οι συμφωνίες του Ελσίνκι εξανέμισαν κατακτήσεις της χώρας στην εξωτερική πολιτική που ήρθαν μετά από κόπο ετών. Έπειτα, με την απογραφή χάσαμε ό,τι είχαμε πετύχει σε οικονομία και ανάπτυξη. Παράλληλα, ξεκίνησε το ξεπλήρωμα των γραμματίων. Σε ένα καλοκαίρι έγιναν αλλαγές σε ασφαλιστικό και εργασιακό που επιβάρυναν το κοινωνικό σύνολο προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών. Και τότε ξεκίνησε το colpo grosso του Καραμανλή. «Μεταρρυθμίσεις». Τεχνηέντως, έστρεψε τη μία κοινωνική και επαγγελματική ομάδα κόντρα στην άλλη, ώστε τελικά να παίρνει από όλους και να δίνει στους λίγους. Και μάλιστα χωρίς κόστος για τον ίδιο, γιατί καταφέρνει πονηρά και επικοινωνιακά να μετακυλύει το κόστος στην κοινωνία. Πραγματικές μεταρρυθμίσεις δεν έγιναν ποτέ, ούτε σχεδιάστηκαν ποτέ. Κανένα ενδιαφέρον για ν’ αλλάξει πραγματικά κάτι στη χώρα προς όφελος της κοινωνίας, μόνο προσπάθεια να γαντζωθούν στην εξουσία διακηρύττοντας απλά όσα οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι θέλει η πλειοψηφία. Ο πολιτικός χρόνος για την Ελλάδα σταμάτησε το Μάρτιο του 2004…
Τρία χρόνια μετά ένιωσα μια νοσταλγία… Το είπε και η εικονιζόμενη νεαρά που και όμορφη είναι και σπουδασμένη και έξυπνη. Στο Playboy που κυκλοφορεί η κ. Αφροδίτη Λασκούδη δηλώνει πως αγαπημένος της πολιτικός είναι ο κ. Κώστας Σημίτης…
